طراحی مدل ارتقاء جایگاه بخش خصوصی در نظام مطبوعاتی ایران

این پژوهش با روش نظریه داده-‌بنیاد تلاش کرده دلایل تصدی‌گری دولت در حوزه مطبوعات و وابستگی مطبوعات بخش خصوصی به حمایت‌های دولت را روشن کند. امروزه رقابت گسترده رسانه‌ها باعث شده تا نقش مطبوعات به عنوان رسانه ای قدرتمند در جامعه ایران کم‌رنگ شده و از سوی دیگر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این حوزه کاهش یابد. این دغدغه و همچنین دغدغه لزوم ارتقاء جایگاه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بخش خصوصی در حوزه مطبوعات مسئله این پژوهش را شکل داده اند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که اقتصاد نفتی ایران، بزرگ بودن دولت و عدم اطمینان دولت به بخش خصوصی سبب گسترش تصدی‌گری دولت در حوزه مطبوعات بوده و از سوی دیگر، عدم نگاه صنعتی به حوزه مطبوعات از سوی مدیران مطبوعاتی و عدم همگامی با نیازهای مخاطبین و نیز عدم بهره‌برداری از فناوری‌های نوین ارتباطی، سبب کاهش اقبال عمومی به مطبوعات و نیز کاهش تمایل سرمایه‌گذاران بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری در حوزه مطبوعات شده است. در نهایت این پژوهش مدلی برای ارتقاء جایگاه مطبوعات بخش خصوصی ارائه می‌دهد. این مدل از شش بُعد یا شش گزاره به شرح زیر تشکیل شده است: شکل‌گیری مکانیسمهای سیاسی مناسب جهت پذیرش خصوصی‌سازی مطبوعات از سوی بهره‌برداران (پ1)، طراحی مکانیسمهای اقتصادی مناسب (پ2)، شکل‌گیری برخی از مکانیسمهای قانونی (پ3) و اصلاح مکانیسمهای فرهنگی (پ4) و پژوهشی (پ5)، موجب ارتقاء جایگاه بخش خصوصی در حوزه مطبوعات خواهد شد (پ6).